Inspirujące treści ze świata UX

W pokoju jest sześć osób. Siedzą przy stole. Każda z nich ma na głowie kapelusz w innym kolorze. Na środku stołu leży długopis. Obiektywnie nie wyróżnia się niczym charakterystycznym, ot, prosty, zwyczajny przedmiot. Jednak każda z tych osób widzi go z innej perspektywy, bo szuka w nim cech, które chciałaby w nim znaleźć – różny sposób myślenia jest oznaczony różnym kolorem kapelusza. Dlatego, jeśli chcielibyśmy sprzedać ten długopis wszystkim sześciu osobom, musielibyśmy każdej z nich pokazać inne zalety tego produktu.

W Ideacto szanujemy czas i pieniądze naszych klientów stąd częstym zwyczajem w przypadku otrzymania zapytania ofertowego jest proste pytanie: „Jaki jest budżet projektu?”. Pozwala to oszczędzić czas obu stron, bo już na wstępie wszyscy wiemy czy będzie przestrzeń do dalszej rozmowy. Dlaczego więc odpowiedź na to pytanie jest dla klienta tak trudna i problematyczna?

Sklepy internetowe co prawda nie mają ograniczonej powierzchni (chyba, że akurat zapchają im się serwery), ale akurat taki model arabski świetnie się w nich sprawdza. Człowiek z natury żyje w stadzie. Nasi obficiej owłosieni i nieco bardziej przygarbieni przodkowie (no może zostańmy przy – owłosieni) żyli razem, żeby przetrwać. Teraz żyjemy razem, żeby żyć po swojemu – bo w mediach społecznościowych każdy jest sobie ze wszystkimi, a jednak kreuje samego siebie. Do czasu aż przychodzi mu podjąć jakąś decyzję – na przykład o zakupie. Wtedy zaczyna niuchać jak mrówkojad w mrowisku, poszukując porad, opinii i wskazówek. I to jest właśnie kwintesencja social commerce – zakupy, w których korzystamy z więzi społecznych.

Jest sobie pop-up store. Nic nie było, a jest więcej niż coś. Czyli właściwie co? Jak sama nazwa wskazuje – sklep, który nagle się pojawia i po pewnym okresie równie nagle znika. A co się dzieje w międzyczasie? Przyciąga ogromną uwagę wszystkich, którzy go zobaczą i o nim usłyszą – nie tylko dlatego, że jest swoistą edycją limitowaną, ale też dzieje się wokół niego sporo – nie co dzień ogląda się pudło na buty Adidasa wielkości domu.

Marka osobista to nasz wizerunek – możemy nad nim pracować, zmieniać go, ale w gruncie rzeczy musi być on autentyczny i zgodny z nami. Inaczej szybko zostanie to wyłapane. Wizerunek tworzony jest nie tylko przez nasz styl, ale też to, co mamy do przekazania i sposób w jaki to robimy. Jeśli to wszystko elegancko współgra z charakterem naszej firmy, to nasza osobista marka może być dodatkowym nośnikiem jej wartości. Silna marka to taka, która inspiruje i motywuje. Taka, z którą pewna grupa – grupa docelowa – chce się utożsamiać. Nigdy nie trafimy do wszystkich, bo kto chciałby słuchać nijakiego przekazu – ale jeśli nasz przekaz pozytywnie się wyróżnia, to jego wartością nie będzie szerokie grono tych, którzy gdzieś go zasłyszeli, ale wierni odbiorcy.

Budzimy się. Wokół nas mnóstwo porozrzucanych i w pół otwartych paczek. Po pewnym czasie zaczynamy do nich zaglądać – może być w nich coś przydatnego w naszej sytuacji. Dzięki znalezionemu laptopowi z mobilnym routerem okazuje się, że w jednym jedynym miejscu na wyspie łapiemy zasięg internetu, czyli jest nieźle. Nadajemy więc sygnał SOS przez sieć, po czym – w oczekiwaniu na pomoc, która przybędzie za kilka godzin – siadamy pod palmą z zasięgiem i okazuje się, że w niedostarczonych przesyłkach jest sporo gadżetów. Poddajemy się więc swoim zawodowym ciągotkom – już nie na bezludnej, a na rajskiej wyspie – i z zaciekawieniem wypróbowujemy najnowsze trendy w e-Commerce. A raczej w me-Commerce, choć w naszej sytuacji wszystko jest “me” – w końcu na takim odludziu możemy myśleć tylko o sobie.